استفاده از زبان بدن در یک مصاحبه ی شغلی

مقدمه

اگر ظاهر افراد اهمیت نداشت ( لباس و زبان بدن آن‌ها) نیازی به مصاحبه نبود: تنها رزومه‌ها کافی بودند. ظاهر و زبان بدن به راحتی ابتدایی و یا سابقه‌دار بودن شما در آن کار را مشخص می‌کند. برای یک مصاحبه شونده‌ی باتجربه، زبان بدن از تمامی زمینه‌های شخصیتی و توانایی‌هایش صحبت می‌کند. رساندن پیام با ظواهر و عوامل فیزیکی می‌تواند به شما کمک کند تا در مقابل کاندیداهایی در ردیف خودتان و یا حتی بهتر از شما کار را به دست بیاورید. برای اینکه به راحتی به هدفتان برسید، زبان بدن به شما کمک می‌کند تا ویژگی‌هایی را که کارفرمایان در کارمندانشان می‌خواهند منتقل کنید.

 

دستورالعمل‌ها:

1. با مصاحبه‌کننده به آرامی و به شکلی ایده آل دست داده و دو بار دستتان را بالا و پایین کنید. با وجود اینکه قوی و محکم دست دادن نشان‌دهنده‌ی قدرت و اعتماد شماست، دست دادن یک رقابت قدرت نیست. دست دادن ضعیف و شل، نشانه‌ی تردید و ترس است. ممکن است زمان بعضی از دست دادن‌ها از بقیه طولانی تر باشد، شما باید با مصاحبه‌کننده همراه باشید. برای تأیید و محکم کردن این اطمینان، در تمام مدت دست دادن ارتباط چشمی را حفظ کرده و لبخند را فراموش نکنید.

2. روی صندلی‌تان کاملاً صاف بنشینید. طرز نشستن، مهم‌ترین عامل در زبان بدن است. این کار ظاهری را که نشانه‌ی اعتماد در شماست ایجاد می‌کند و نشان می‌دهد که شما با بررسی شدن راحت بوده و برای آن داوطلب شده‌اید. خم بودن و یا پایین نشستن در صندلی، عکس این حس را منتقل می‌کند.

3. ارتباط چشمی پایداری با مصاحبه‌کننده داشته باشید. این کار نه تنها اعتماد، بلکه توجه شما را نشان می‌دهد. همچنین نشان‌دهنده‌ی این موضوع است که شما نسبت به حرف‌هایتان نیز توقع توجه را دارید. ارتباط چشمی مهم‌ترین روشی است که با استفاده از آن، زبان بدن صداقت را منتقل می‌کند و نبود آن نشانه‌ی قابل‌ اعتمادی از عدم صداقت است. طبیعی است که این ارتباط گه گاه و به مدت کمی شکسته شود. این کار به این معنا نیست که به زمین یا بیرون پنجره نگاه کنید. چشم‌هایتان را به کاری که مصاحبه‌کننده انجام می‌دهد متمرکز کنید، اما نیازی نیست که به صورت غیرطبیعی و بدون وقفه به او زل بزنید. به یاد داشته باشید که بعد از یک یا دو ثانیه مجدداً ارتباط را برقرار کنید.

4. در طول مصاحبه پاهایتان را به هم قفل نکنید( نچسبانید). این کار نشانه‌ی اضطراب و نیاز شما به فاصله‌ی بیشتر است. مانع فیزیکی ای که در این حالت ایجادشده، به عنوان یک مانع روانی تلقی می‌شود.

5. بازوهایتان را خارج از بدنتان قرار دهید. آن‌ها را تا نکرده و یا جلوی بدن قرار ندهید(روی پا یا میزتان). گذاشتن دست‌ها روی دسته‌ی صندلی بهترین حالت است. اگر صندلی دسته ندارد، دست‌هایتان را روی پایتان قرار ندهید. دست‌ها مانند پاهای به هم چسبیده شده، یک مانع به حساب می‌آیند. ظاهر شدن بدون دست‌هایی در حالت بسته،  حالتی باز و آزاد و قابل‌اعتماد را نشان می‌دهد. وقتی دست‌ها را تا می‌کنید، یک موقعیت کاملاً تدافعی دارید.

6. از بی‌قراری و پیوسته تغییر دادن موقعیت و حالت خود خودداری کنید. این کار احساسات مختلفی را ممکن است منتقل کند که هیچ‌کدام مطلوب نیستند. از جمله این موارد عصبی بودن، نگرانی، خستگی، بی‌اعتمادی و عدم اطمینان است. علاوه بر این، گیج‌کننده نیز می‌باشند.

 

نکات و هشدارها:

قبل از ورود به محل مصاحبه، مطمئن شوید که دست‌هایتان عرق نکرده‌اند. دست دادن اولین تاثیری است که شما می‌گذارید. در صورت نیاز، از یک دستمال برای خشک کردن دست‌هایتان استفاده کنید.

وقتی به مصاحبه‌کننده گوش می‌دهید، بیش از حد سرتان را تکان ندهید. تکان دادن سر نشانه‌ی توجه شماست و عموماً قابل‌قبول و مطبوع است. اما اگر خیلی زیاد باشد، گیج‌کننده و نامعتبراست . هیچ‌گاه هنگام صحبت دهانتان را نپوشانید و یا به صورتتان دست نزنید. این یکی از نشانه‌های واضح در زبان بدن مبنی بر دروغ گفتن فرد است.

 

  کارستان

  مریم خدایی

  زبان بدن