خواندن زبان بدن، خیلی شبیه به خواندن یک کتاب است. شما برای فهمیدن آن باید به همه چیز نگاه کنید. تشخیص عدم اعتماد به نفس از زبان بدن را با این مقاله خواهید آموخت

نشانه‌های زیادی برای عدم اعتمادبه‌نفس وجود دارند که هر کدام به تنهایی می‌توانند نشان‌دهنده‌ی موارد زیادی باشند. اگرچه هنگامی که این موارد در مقابل نشانه‌های دیگری قرار می‌گیرند، به وضوح کمبود اعتمادبه‌نفس و ناامنی را نشان می دهند.یک نشانه همه چیز را در مورد احساس و یا طرز فکر فرد به شما نمی‌گوید.

شخصی که به خودش اعتماد نداشته باشد، نمی‌تواند یک رابطه‌ی چشمی برقرار کند. در هنگام روبرویی با شما، این شخص به پایین یا اطراف نگاه  می‌کند. حتی در صورت داشتن یک مکالمه‌ی عادی، شخصی که دارای اعتمادبه‌نفس نیست نمی‌تواند یک رابطه‌ی چشمی را ادامه دهد. این موارد ریشه در کمبود اعتمادبه‌نفس و عدم اطمینان فرد به توانایی‌اش در عملی کردن گفته‌هایش دارد. چشم‌های این فرد اغلب به عقب و جلو می‌چرخد.

افراد بدون اعتمادبه‌نفس، اغلب بلند می‌خندند. آن‌ها مرتب اطراف را نگاه می‌کنند تا ببینند آیا شخص دیگری نیز با آن‌ها می‌خندد. این افراد نسبت به خود و محیطشان مطمئن نیستند، بنابراین آن‌ها سعی می‌کنند که همه چیز را به صورت خنده‌دار ترسیم کنند. آن‌ها تلاش می‌کنند که اضطراب خود را با خندیدن از بین ببرند، اما عصبی هستند و در نتیجه خنده آنها تبدیل به یک پوزخند خواهد شد.

افراد بدون اعتمادبه‌نفس اغلب ناخن‌های خود را می جوند. حتی در صورت آسیب دیدن ناخن‌ها به خاطر جویدن، باز هم شخص احساس آرامش نمی‌کند. این یک عادت عصبی دیگر است. شخص نسبت به خودش احساس امنیت نکرده و مکانی را برای تخلیه‌ی انرژی ندارد. این فرد سعی می‌کند که با جویدن ناخن‌ها، انرژی‌اش را محدود کند.

افرادی که احساس راحتی و امنیت ندارند،به عنوان راهی برای محافظت از خود، اغلب به حالت دست به سینه می‌نشینند. این حالت مانند زمانی است که شخص می‌خواهد از خودش در مقابل یک ضربه محافظت کند. این علائم گاهی در صورت احساس خشم در فرد نیز بروز می‌کنند، بنابراین باید به واکنش‌های دیگر فرد دقت کنید تا بتوانید حالت او را بفهمید.

شخصی که احساس امنیت نمی‌کند، اغلب دچار لکنت زبان می‌شود. این فرد مرتباً از شخص مقابلش در مورد رضایت او از مکالمه‌شان سؤال می‌کند. شخص دوست ندارد کسی را برنجاند و در انتخاب لغات بسیار دقت می‌کند. این امر موجب می‌شود در طول مکالمه دچار لکنت شده و با نگرانی مرتباً از خودش سؤال کند.

در صورتی که صورت فرد سرخ شود، حتماً نشان‌دهنده‌ی نارضایتی او از شرایط موجود است. بعلاوه، اگر این شخص عرق هم کند، می‌توان فهمید که نسبت به گفته‌هایش اطمینان و احساس خوبی ندارد. این‌گونه افراد نمی‌توانند سرخ شدن و عرق کردن خود را کنترل کنند، بنابراین سرخ شدن و عرق کردن، علامت های واضح برای افرادی است که اعتمادبه‌نفس ندارند. اگر این افراد متوجه شوند که عدم اعتمادبه‌نفس در آن‌ها بسیار واضح است ، دچار حس ناامنی و بی‌اعتمادی بیشتری می‌شوند.