مطالب جالب و در عیـن حـال مضـحکی در مـورد عـصبانیت
وجـود دارد. در ایـن زمـان بیشتـر افـراد احسـاسـات خـود را
همانطور که هست بروز می دهند و کمتر به نظر می رسد
که شرایط اطراف خود را در نظر بگیرند.


اما آیا احساسی بـالاتر از ایـن وجـود دارد کـه بـتـواند باعث
ایجاد سوء تفاهم شود؟تعداد بسیار زیادی از افراد معتقدند
که فرو خوردن خشم به بدن آسیب وارد می کند. عصبانیت
نـوعی فشـار روحـی است کـه بـاید ابـراز شـود. هـمچنـیـن
انفجار ناگهانی خشـم و یـا نـگـه داشتـن آن برای یک مدت
زمان طولانی، گزینه درستی محسوب نمی شود. از آنجایی که عصبانیت به واسطه ی تحریک شدید سیستم عصبی بدن اتفاق می افتد، تاثیرات جانبی نامناسبی را بر روی قسمت های مختلف بدن می گذارد. سبب ایجاد نوسان در دستگاه تنفسی و بروز اختلالاتی در سیستم گوارشی می شود. نهایتاً باید اذعان داشت که توان فکر کردن صحیح را از شما می گیرد.


البته نمی توان به طور تضمینی اظهار داشت که ابراز خشم و عصبانیت اوضاع را از آن چیزی که هست بهتر می کند. نمی توان گفت که در اکثر موارد تخلیه هیجانی در افرادی که خشونت و عصبانیت خود را بروز می دهند، اتفاق می افتد. تبدیل عصبانیت به لغات و ابراز آنها در رفتار تضمین نمی کند که عواطف شما قابل کنترل تر خواهند شد. فقط این کار شدت احساسات فرد را بالا می برد. حتی این امر می تواند در همان زمان آسیب هایی را به افرادی که در سوی دیگر قرار دارند نیز وارد کند.


اغلب افراد در کنترل خشم و احساسات منفی خود با مشکل مواجه هستند. عصبانیت از جمله احساساتی است که از نظر اکثر مردها "قابل قبول" است؛ اما این بدان معنی نیست که زمانیکه فرد دیگری در مقابل آنها از خود عصبانیت نشان می دهد، آنها برخورد مناسبی را در برابر او از خود نشان دهند.


در بسیاری از فرهنگ ها، خانم ها برای کنترل خشم و عصبانیت خود تحت فشار قرار می گیرند؛ اما گاهی اوقات آنقدر در کنترل خشم خود موفق می شوند و آنرا درون خود حل می کنند که گویی اصلاً عصبانیتی وجود نداشته.


از آنجایی که عصبانیت یک احساس منفی قوی بوده و باعث ایجاد ناراحتی در افراد میشود، معمولاً اینطور گفته می شود که ایجاد آن هم درست نیست. چند نفر از ما در طول زندگی خود از دیگران شنیده ایم که باید از بروز یک چنین احساسی در خود جلوگیری کنیم. از همان دوران بچگی همه به ما می گفتند که: "اگر احساس می کنی عصبانی شده ای می توانی به اتاقت بروی و هر زمان که عصبانیتت بر طرف شد نزد ما برگردی."

نتیجه تمام این مطالب این است که هیچ کس یاد نمی گیرد که چگونه به درستی میتواند خشم خود را کنترل و مدیریت کند. گاهی اوقات زمانی که افراد عصبانی میشوند حتی نمی توانند متوجه شوند که عصبانی هستند. برخی دیگر هم آنقدر عصبانیت خود را پنهان می کنند، تا بالاخره یک مرتبه از طریق لغات و کارهای اهانت آمیز آنرا بروز می دهند.


تحقیقات گویای این مطلب هستند که توانایی تشخیص و نامگذاری صحیح احساسات و صحبت کردن رک و پوست کنده در مورد آنها تا زمانیکه آن احساس به طور کامل درک شود، سبب می شود که احساسات منفی به خودی خود از هم پاشیده شوند و پیرو آن مطلب برانگیختگی روانی نیز تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا می کند.

اما تا زمانیکه فرد احساس کند عصبانیتش غیر قابل قبول است همچنان در حالت برانگیختگی احساسی باقی خواهد ماند و نمی تواند به درستی درک کند که در دنیای اطراف او چه اتفاقاتی در حال روی دادن هستند، نمی تواند کنترلی بر روی حرکات بیرونی خود داشته باشد و تمام ذهنش بر روی خشم درونی اش معطوف می شود. این قبیل افراد دچار احساسات منفی زیادی شده و همیشه پریشان حال خواهند بود. همچنین تمایل شدیدی دارند که احساسات خود را به خارج بروز ندهند. تصور کنید که با یک چنین عملکردی چگونه باعث ایجاد سوء تفاهم میان دوستان و همسر خود میشوند! این به آن خاطر است که آنها احساسات خود را پنهان می کنند و همین امر سبب برزو استرس و اضطراب در درون آنها می شود.


گاهی اوقات در میان گذاشتن این مطلب که چرا ناراحت هستیم، در ما آرامش ایجاد می کند، به ویژه اگر دلیل ناراحتی خود را به فرد مقابل بگوییم. روانشناسان بر این باورند که احساس آرامشی که در یک چنین شرایطی به ما دست می دهد، به دلیل تخلیه شدن نیست بلکه به این خاطر است که احساسات خود را شناسایی کردیم، آنها را مخاطب قرار داده و برای یافتن راه حل بر روی آنها کار کرده ایم.


این امر نکات مثبتی را که عصبانیت می تواند در بر داشته باشد، به وضوح برای ما روشن می کند. همین مسئله خود میتواند به عنوان نوعی مشوق قوی برای تغییر نگرش های منفی ما به حساب رود. این امر ما را تشویق می کند که در مورد چیزهایی که ما را اذیت می کنند راحت تر بتوانیم صحبت کنیم.


اما موفقیت اصلی زمانی حاصل خواهد شد که بدانیم چگونه می توان این کار را به شیوه صحیح انجام داد، چرا که خشونت ممکن است سبب شود که ما عکس العمل بیش از اندازه تند از خود نشان دهیم. بنابراین اولین و مهمترین کاری که باید انجام دهید، این است که گنجایش فردی خود را افزایش دهید تا هر مسئله کوچک و جزئی نتواند شما را ناراحت کند و سپس به سمت یافتن راهی سازنده قدم بردارید.


- سه نفس عمیق بکشید


زمانیکه عصبانی می شوید، بدن شما منقبض می شود. نفس عمیق به شما کمک می کند تا استرس از شما دور شده و فشار کمتری بر روی بدن وارد شده و احساس بهتری پیدا کنید.


- فضا را تغییر دهید


یکی از بهترین شیوه هایی که به واسطه آن می توانید خشم خود را از میان بردارید این است که برای مدت 5 دقیقه در هوای آزاد راه بروید. در ترافیک گیر کرده اید؟ پس در ذهن خود این کار را انجام دهید، صدای ضبط را زیاد کرده و آهنگ را با صدای بلند بخوانید.


- دلیل عصبانت خود را دریابید


در مورد افراد، موقعیت ها، و حوادثی که سبب ایجاد ناراحتی در شما می شوند، فکر کنید و آنها را ردیابی نمایید. عصبانیت معمولاً سبب ایجاد ترس های عمقی در وجود افراد می شود. در زمانی که احساس می کنید به اوج عصبانیت نزدیک شده اید، از خودتان بپرسید چه ترسی دروجودتان نهفته که سبب می شود احساساتتان تحریک شود.


- از چیزی که خارج از حیطه کنترلتان است، بگذرید


شما فقط مسئول خودتان و کارهایی که در قبال دیگران انجام  می دهید، هستید. باید بدایند که مسئول کارهایی که دیگران در قبال شما انجام می دهند نیستید. نه تنها عصبانیت مشکلی را حل نمی کند، بلکه شرایط را بدتر از آنچه که بوده نیز می کند. اگر کسی دائماً شما را تحریک کرده و بر شدت عصبانیتتان می افزاید، شما باید بر روی مسئله ای که سبب ایجاد عصبانیت می شود تمرکز کرده و لیستی از راه حل هایی که می توانید داشته باشید را روی کاغذ بیاورید.


- احساسات خود را ابراز کنید


ابتدا فکر کنید و از لغات و حرکاتی استفاده کنید که روی آنها فکر کرده اید. با حالت غیر تدافعی به طرف مقابل بقبولانید که عصبانی هستید، شرایطتتان را به طور کامل به او توضیح دهید، و نهایتاً خیلی رک و راست به او بگویید که چه چیز عصبانیتان می کند.


- محتاط باشید


شرایطی وجود دارند که بروز عصبانیت در آنها ممکن است سبب ایجاد خطر شود. یکی از این موارد داشتن شریکی حسود و بد زبان است. به جای اینکه حرف های خود را با او در میان بگذارید با یکی از دوستانتان در مورد اوضاع عصبانیت خود صحبت کنید. ممکن است دوستتان راه حل های نابی را به شما پیشنهاد کند که تا کنون به ذهنتان هم نرسیده باشد.


- در بیان احساسات خود قاطع بوده اما پرخاشگر نباشید


قاطع بودن به آن معناست که با تاثیر بالا سخن بگویید، خشونت را کنار بگذارید، و فقط به اهدافتان فکر کنید. بد نسیت پیش از اینکه ایده های خود را مطرح کنید قدری به واکنش طرف مقابل نیز فکر کنید.


- عبارات مثبت به کارببرید


می توایند چند عبارت مثبت را حفظ کنید تا زمانیکه عصبانی شدید آنها را به خودتان بگویید تا عصبانیتتان فروکش کند. این کار به شما یادآوری می کند که خودتان حق انتخاب دارید و می توانید واکنش هایتان را آگاهانه انتخاب کنید.


به عنوان مثال می توانید به خودتان بگویید: "خودم به تنهایی می توانم از عهده نیازهای خود بر بیایم" و یا "خواستهای او به اندازه خواسته های من اهمیت دارند." و یا "من توانایی این را دارم که انتخاب های خوبی داشته باشم