پرحرفی مشکلی است که اغلب به روابط اجتماعی فرد آسیب می زند. خواه پرحرفی‌تان به خاطر ترس روان‌شناختی از طرد شدن باشد، یا اینکه همیشه داستانی برای تعریف کردن دارید، در اینجا با روش‌های اجتناب از پرحرفی آشنا می‌شوید:
از تعریف کردن مسائل مربوط به خود اجتناب کنید، تعریف کردن از تجربه‌های شخصی‌تان معمولاً برای دیگران خسته‌کننده است و ممکن است مدت طولانی به این کار ادامه دهید. این کار می‌تواند به عادت بدی تبدیل شود که مشکل می‌توان آن را کنار گذاشت. فقط هر از چند گاهی داستان‌های کوتاهی بگویید که مربوط به موضوع بحث است.
اگر می‌خواهید چیزی تعریف کنید، اول مطمئن شوید شنیدن آن برای دیگران جالب است. اگر متوجه شدید فردی حوصله‌اش سر رفته یا هیچ واکنشی به داستان شما نمی‌دهد، احتمالاً احساس می‌کند حرف‌هایتان فقط وقت آن‌ها را تلف می‌کند. مردم ناخودآگاه دوست دارند درباره خودشان صحبت کنند. هر قدر کمتر این کار را انجام دهید، کمتر به این کار تمایل پیدا می‌کنید. به جای آن، درباره دیگران صحبت کنید.
اگر درباره خودتان صحبت می‌کنید سؤالی هم از طرف مقابل بپرسید که احساس نکند وقتش را تلف می‌کنید. ممکن است شما هم با صحبت‌های خسته‌کننده مواجه شوید که حوصله‌تان را سر می‌برد و باعث می‌شود کمتر سؤال بپرسید. این ممکن است باعث شود فقط بخواهید از خود صحبت کنید و از دیگران سؤالی نپرسید اما بهتر است سعی کنید به گفتگو با دیگران علاقه نشان دهید و هدفتان این باشد که با آن‌ها صحبتی دوطرفه داشته باشید نه اینکه فقط شما صحبت کنید.
با خود فکر کنید اگر قرار باشد شما این حرف‌ها را بشنوید، چه احساسی پیدا می‌کنید؛ اگر خسته می‌شوید، حوصله‌تان سر می‌رود، ناراحت می‌شوید، یا علاقه‌ای به شنیدنش ندارید، باید این مسئله را در نظر بگیرید. حالا میدانید باید بر روی چه چیزی کار کنید. اگر دیگران بی‌حوصلگی یا بی‌توجهی نشان می‌دهند اما شما نمی‌دانید مشکل چیست، ممکن است یک فرد در خود جذب‌شده باشید و بهتر است با درمانگر یا مشاور صحبت کنید.
نظر دوستانتان را بپرسید. از یک یا چند نفر از دوستان نزدیکتان بخواهید صادقانه بگویند که آیا خیلی پرحرف هستید یا خیر. به آن‌ها بگویید که می‌خواهید نظر کاملاً واقعی آن‌ها را بدانید و قطعاً به چیزی که میگویند توجه می‌کنید. به آن‌ها بگویید این کار را نه برای منافع شخصی بلکه برای آن‌ها نیز انجام می‌دهید و دیگر لازم نیست با این مشکل کنار بیایند و حتی می‌توانند به شما در برطرف کردن آن کمک کنند.
چند قانون ساده را باید هنگام صحبت کردن به خاطر داشته باشید. این یک دستور راهنمای پایه برای جلوگیری از پرحرفی است. به یاد داشته باشید که اگر هر یک از موارد زیر اتفاق افتاد صحبتتان را متوقف کنید:
اگر کسی توجه نمی‌کند یا با هم صحبت می‌کنند
اگر چیزی که تعریف می‌کنید طولانی است و هیچ‌کسی از شما نخواسته که آن را بشنود
اگر درباره رؤیاها یا کار خود صحبت می‌کنید
اگر فرد به نظر بی‌علاقه و بی‌حوصله می‌رسد
اگر فرد به تلفن، تبلت یا کامپیوترش نگاه می‌کند
اگر فرد در حال کار است
اگر خیلی تند تند صحبت می‌کنید
اگر فقط خودتان به حرفتان می‌خندید
توصیه‌ها
با یکی از دوستانتان صحبت کنید. از دوست صمیمی‌تان بخواهید صادقانه بگوید شما را فردی خودمحور، پرحرف، متکبر یا حتی آزاردهنده یا منزجرکننده می‌داند یا خیر. به او اطمینان دهید به دنبال حقیقت هستید و آن را تمام و کمال می‌خواهید و می‌پذیرید و چیزی به جز حقیقت می‌خواهید بشنوید.
پیش از صحبت کردن فکر کنید. اغلب مردم به این دلیل پرحرف هستند که هر چیزی به ذهنشان می‌آید مطرح می‌کنند. پیش از صحبت کردن، حرفتان را خوب ارزیابی کنید.
پس از اتمام صحبت طرف مقابل، سه تا پنج ثانیه به او فرصت دهید و سپس شما شروع کنید. ممکن است هنوز حرفش تمام نشده باشد.
هشدارها
لازم نیست مرتباً شما سکوت را بشکنید. اگر کسی صحبت نمی‌کند اشکالی ندارد. شاید زمان مناسبی برای صحبت کردن نیست.
یک آزمون شخصیت بزنید تا بفهمید پرحرفی شما به علت اختلال شخصیت روان‌شناختی است یا نه. لازم نیست بترسید، اما شاید لازم باشد به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.
کارستان
