وقتی میگویید من درست میگویم و تو اشتباه میکنی
کسی که این سبک محاوره را دارد کسی است که در مکالمات خود همیشه با طرفمقابل خود مخالفت کرده و سعی میکند حرفهای او را اصلاح کند. ممکن است این کار را به طریقی کاملاً دوستانه یا خصمانه انجام دهد اما در هر حالت نظرات خود را در چارچوبی کاملاً متضاد با نظرات شما مطرح میکند.
شما هم با چنین افرادی برخورد داشتهاید؟
سوالاتی که درمورد این افراد مطرح میشود از این قرار است: اگر این سبک گفتگو واقعی باشد، آیا استراتژی است که این افراد بطور مداوم از آن استفاده میکنند؟ یا بستگی به فرد مقابلشان دارد که آنها را به استفاده از این سبک مکالمه تحریک میکند؟ آیا این راهی برای تاکید بر برتری خود است یا اصلاح دیگران؟ آیا این افراد متوجه این خصوصیت در خود میشوند؟
افرادیکه مهارت گفتگوی خوب دارند بسیار هوشمندانه مخالفتهای خود را ابراز کرده و به طریقی سازنده و مثبت نظرات خود برای طرفمقابل مطرح میکنند
آیا الگوی رفتاری در خود مشاهده میکنند که با دیگران متفاوت باشد؟ آیا متوجه میشوند که این اخلاق چقدر میتواند خستهکننده باشد؟
خیلی اوقات این افراد به طریقی کاملاً دوستانه مخالفتهای خود را ابراز میکنند. ممکن است از آن بعنوان تاکتیکی برای جلو بردن مکالمه و جذاب کردن آن استفاده کنند.
در این نوع بحثها اطلاعات و بینشهای جالبی مطرح میشود اما باز با اینحال برای فرد مقابل خستهکننده خواهد بود. در بسیاری از موارد هم فرد با این سبک مکالمه خود واقعاً طرفمقابل را به چالش میکشاند.
این سبک محاوره در بهترین حالت برای طرفمقابل بسیار خستهکننده خواهد بود و در بسیاری از موارد کاملاً آزاردهنده. حتی در مواردی که فرد این کار را بسیار دوستانه انجام میدهد هم حفظ خونسردی و کنترل خود برای فردمقابل بسیار دشوار خواهد بود. امکانپذیر نیست که در مکالمات همیشه بین دو طرف توافق وجود داشته باشد اما اینکه طرفتان با هر یک کلمه شما مخالفت کند و این کار را پشت سر هم انجام دهد به نظر هیچکس جالب نخواهد بود.
افرادیکه مهارت گفتگوی خوب دارند بسیار هوشمندانه مخالفتهای خود را ابراز کرده و به طریقی سازنده و مثبت نظرات خود برای طرفمقابل مطرح میکنند تا اینکه بخواهند تهاجمی عمل کرده و فقط به اصلاح طرفمقابل بپردازند.
بد نیست دفعه بعدی که با فردی با این خصوصیت برخورد کردید، از آنها سوال کنید و ببینید خودشان میدانند که چنین سبک گفتگویی دارند.
کارستان