معلم خوب بودن مي‌تواند يكي از مهيج‌ترين و دلگرم كننده‌ترين شغل‌هاي دنيا باشد و اين در حالي است كه شغل معلمي استرس زا و خسته كننده خواهد بود، اگر تلاش‌هاي او به ثمر ننشيند.
براي معلم بهتر بودن در كلاس درس چند راه وجود دارد.

مديريت كلاس مرحله نخست:

نمونه‌اي ايده‌آل باشيد. به خاطر داشته باشيد كه شما يك معلم هستيد و لذا بسيار حائز اهميت است كه در چشم شاگردانتان يك ابرقهرمان جلوه كنيد. فراموش نكنيد كه شاگردانتان به شما نگاه مي‌كنند و رفتار شما را تقليد مي‌كنند. اگر شما گستاخ و بي‌ادب باشيد آنها نيز چنين رفتاري را در پيش مي‌گيرند. شاگردان بايد شما را فردي با اعتماد به نفس ببينند تا بدون آن‌كه ترديدي به خود راه بدهند شما را الگوي خويش قرار دهند. دانش‌آموزان در همه سنين نيازمند شخصي هستند كه به او تكيه كنند، از او بياموزند و از اعتماد به او احساس رضايتمندي كنند.

مرحله دوم: براي قانون‌شكني عواقب تعيين كنيد.

در برابر قانون‌شكني و شكستن قوانين عواقب مشخصي تعيين كنيد و آن‌ها را بدون كم و كاست اجرا كنيد. تنبيه‌ها از اشارات بي‌كلام (همچون نگاه تند و تيز يا اخم) شروع مي‌شود و تا اخطار كلامي و در مرحله آخر به اجراي پيامدهاي تخطي از قوانين ختم مي‌شود.

اين پيامدها به شما و به برنامه درسي تان بستگي دارد. به عنوان مثال براساس ديدگاه كارشناسان متدولوژي نوين معلم‌ها نبايد عامل استرس را در دانش‌آموزان ناديده بگيرند، زيرا بعضاً تنبيه مي‌تواند به شدت استرس‌زا بوده و باعث ايجاد خلل در روند آموزش شود.

در بعضي روش‌هاي آموزشي تنبيه به طور كامل از پروسه آموزشي حذف شده است، زيرا اعتقاد بر اين است كه استرس مانع يادگيري مي‌شود.

مرحله سوم: مهربان باشيد.

معلم‌هاي موفق رابطه تنگاتنگ و صميمانه‌اي با شاگردان خود دارند و با رفتار خود كاري مي‌كنند كه دانش‌آموزان احساس كنند از اهميت ويژه‌اي نزد معلم خود بهره‌مند هستند. اين‌گونه معلم‌ها خونگرم، در دسترس، مشتاق و با توجه هستند. سعي كنيد پس از اتمام ساعت كلاس مقداري از وقت خود را در اختيار دانش‌آموزان ساعي قرار دهيد و آنها را تشويق به شركت در فعاليت‌هاي آموزشي، فرهنگي و ورزشي مدرسه كنيد، با اين كار دانش‌آموزان نسبت به مدرسه خود متعهد مي‌شوند. اين‌گونه اقدام‌ها باعث مي‌شود كه استرس از ميان برداشته شود و بر اساس اظهارات كارشناسان روند آموزشي تسريع مي‌يابد.

مرحله چهارم: قوانين تخطي‌ناپذير تعيين كنيد.

بهتر است معلم‌ها 3 الي 5 قانون كاملاً شناخته شده و تخطي ناپذير براي كلاس‌هاي درسي خود معرفي كنند. اين قوانين در صورت شكسته شدن چنانچه پيش‌تر ذكر شد، عواقب تعريف شده‌اي به دنبال خواهند داشت. سعي كنيد از دانش‌آموزان بخواهيد كه خود اين قوانين را تعيين كنند. با برگزاري يك همه پرسي در درون كلاس از نظرات آن‌ها استفاده كنيد كه در آن صورت آن‌ها نسبت به قوانين متعهدتر شده و احساس مسئوليت مي‌كنند. وقتي چنين مشاركتي رخ مي‌دهد شاگردان احساس مي‌كنند مهم هستند و همين احساس آن‌ها را مسئول بار مي‌آورد.

شما به عنوان معلم مي‌توانيد نقش ناظر بر تعيين قوانين را بازي كنيد. زبان‌شناسان و كارشناسان روش‌شناسي اعتقاد دارند كه معلم نبايد همچون يك فرمانده كه در پادگان همه چيز را تحت كنترل خود دارد و دستور صادر مي‌كند به تدريس بپردازد، او بايد اجازه بدهد كه دانش‌آموزان كلاس را كنترل كنند، به يكديگر احترام بگذارند، هنگامي كه معلم صحبت مي‌كند سكوت را رعايت كنند و به مرور با ايجاد روحيه همكاري در كلاس تكاليف و فعاليت‌ها را با هم انجام دهند.

برنامه‌ريزي آموزشي مرحله نخست:

هدف معيني را دنبال كنيد. مهم‌ترين بخش در هنگام برنامه‌ريزي درسي تعيين هدف است. چه چيزي را مي‌خواهيد دانش‌آموزانتان ياد بگيرند؟ اگر هدف قدرتمند، عميق و نمايانگر چيزي باشد كه شما واقعاً مي‌خواهيد شاگردانتان بياموزند، بايد آن را در برنامه درسي خود منعكس كنيد.

مرحله دوم: طرحي قوي و مستحكم داشته باشيد.

هر يك از درس‌ها بايد به سه بخش ساده كه هدف شما را منعكس مي‌كند، تقسيم شود. ابتدا بخش «كنفرانس» يا همان ارائه درس جديد است. در اين بخش شما به‌عنوان معلم مطلب جديد را در كلاس تدريس مي‌كنيد (البته در اين بخش پرسيدن سوال و اظهار نظر آزاد است). بخش دوم طرح آموزشي خود را به چيزي اختصاص دهيد كه مستلزم كار گروهي در كلاس باشد، در اين بخش دانش‌آموزان با هر كسي كه خودشان بخواهند كار گروهي را انجام مي‌دهند.

در انتهاي اين بخش شما مي‌توانيد جلسات بحث و گفت‌و‌گو در رابطه با هدف مشخص شده در كلاس برگزار كنيد كه در آن گروه‌ها كشفيات و عقايد خود را مطرح مي‌كنند. معلم‌ها مي‌توانند به نسبت ميزان فعاليت دانش‌آموزان براي آن‌ها نمره مثبت ثبت كنند. بخش نهايي هر درس بايد قسمتي باشد كه در آن دانش‌آموزان به صندلي‌هاي خود باز مي‌گردند و به آرامي مشغول انجام فعاليت نهايي مي‌شوند همانند پاسخ دادن به سوالات خاصي كه روي تخته نوشته شده است يا كشيدن عكسي كه مربوط به چيزي مي‌شود كه تازه آموخته‌اند. دانش‌آموزان بايد تنها با شما صحبت كنند (اگر آن‌ها سوالي دارند) يا شخصي كه كنار آن‌ها نشسته است.

مرحله سوم: تعيين تكاليف مربوطه.

به جاي آن‌كه هر شب چيز متفاوتي را به‌عنوان تكليف براي بچه‌ها تعيين كنيد، بهتر آن است كه آخر هفته يك يا دو تكليف اساسي را براي دانش‌آموزان تعيين كنيد و سپس شنبه آنها را چك كنيد.

مرحله چهارم: گرفتن آزمون‌هاي كلاسي را فراموش نكنيد.

بهتر است هر پنجشنبه يك آزمون كلاسي برگزار كنيد تا از يادگيري مطالب جديد توسط دانش‌آموزان حصول اطمينان كنيد. عملكرد دانش‌آموزان در آزمون مي‌تواند نمايانگر كيفيت تدريس شما باشد.