اشعه ماورای بنفش خورشید یا‌‌ همان (UV) دارای سه نوع طول موج A، B و C است. نوع A بیشتر توسط عدسی چشم جذب می‌شود و ضرری برای چشم ندارد. نوع C در لایه ازن جذب می‌شود و به زمین نمی‌رسد، ولی آن قسمتی که برای چشم مضر می‌باشد، نوع B است که موجب سوختگی پوست نیز می‌گردد؛ مثلا وقتی نوع B به روی برف می‌تابد، می‌تواند موجب کوری برگشت ‌پذیر شود و فرد برای ۱۲ تا ۴۸ ساعت بینایی خود را از دست بدهد.

تماس زیاد با اشعه ماورای بنفش نوع B می‌تواند در طولانی مدت، بیماری‌های برگشت ‌ناپذیر چشمی مانند آب مروارید، تغییر در مرکز دید، ناخنک چشم و حتی آفتاب ‌سوختگی چشم را به وجود آورد. این بیماری‌ها می‌توانند سبب تاری دید، دردناک شدن و قرمزی چشم، ریزش اشک، اختلال موقت دید و در برخی موارد منجر به نابینایی شوند.

کودکان و نوجوانان بیشتر از سایرین در معرض آسیب‌های چشمی نور خورشید قرار دارند، زیرا مدت زمان بیشتری را نسبت به بزرگسالان در خارج از منزل سپری کرده و عدسی چشم آن‌ها نازک ‌تر است. لذا استفاده از عینک آفتابی برایشان ضروری‌تر است. عینک آفتابی باعث می‌شود مردمک چشم باز شود و اگر استاندارد نباشد و نتواند UV را جذب نکند، تمام اشعه‌های مضر به داخل چشم نفوذ می‌کنند.

بهترین راه شناخت عینک‌های آفتابی استاندارد، استفاده از دستگاه UV متر است که اغلب در عینک‌ فروشی‌های معتبر یافت می‌شود. بدون استفاده از این دستگاه، تشخیص یک عینک آفتابی مناسب، حتی برای چشم پزشکان نیز سخت و غیر ممکن خواهد بود.

گفتنی است این دستگاه باید UV عینک را از ۹۸ درصد به بالا نشان دهد. همچنین گاهی علامت ۴۰۰ UV در کنار برخی از عینک‌ها درج شده است که نشان ‌دهنده قابلیت حفاظت بر علیه UVB است. نمی‌توان هر عینک گران ‌قیمتی را استاندارد قلمداد کرد و باید تمامی آن‌ها توسط دستگاه (یو وی‌ متر) ‌آزمایش شوند.

توصیه‌هایی برای استفاده و خرید عینک آفتابی‌

- از عینکی آفتابی استفاده کنید که ۹۹ تا ۱۰۰ اشعه‌های ماورای بنفش نوع A و B را جذب کند و به میزان ۷۵ تا ۹۰ درصد از شدت نور مرئی بکاهد.

- در عدسی عینک‌های آفتابی ارزان قیمت، ماده‌ای به نام Triace tate است که فقط ۴۰ درصد ازUV را جذب می‌کند، لذا این عینک‌ها برای چشم‌ها بسیار مضرند.

- عینک آفتابی نباید باعث تغییر ماهیت نور و تصاویر شود.

- دقت کنید رنگ هر دو شیشه عینک کاملا یکسان بوده و فاقد موج و عیب و نقص باشند.

- از عینک‌هایی با شیشه دودی (خاکستری) استفاده کنید، چون بدون این‌ که رنگ اجسام را تغییر دهد، از شدت نور می‌کاهد.

- عدسی‌های عینک آفتابی، شیشه‌ای یا پلاستیکی هستند. عدسی‌های پلاستیکی سبک‌ترند و بر اثر ضربه خرد نمی‌شوند. اما در مقابل، عدسی‌های شیشه‌ای وضوح بیشتری دارند، کمتر خش می‌افتند و گران‌تر هم هستند.

- لازم نیست عینک آفتابی آنقدر تیره باشد که چشمان شما از پشت آن دیده نشود. چنین عینک‌هایی دید شما را کم می‌کنند.

- میزان محافظت عدسی عینک از چشم‌ها در مقابل اشعه فرابنفش خورشید با دستگاهی به نام UV متر سنجیده می‌شود.

اگر در خصوص میزان محافظت عدسی عینک شک دارید، راه ساده‌ای برای امتحان کردن این موضوع وجود دارد:

یک عینک فتوکرومیک را بردارید و عدسی عینک آفتابی را جلوی آن در مقابل نور خورشید بگیرید. اگر عدسی عینک آفتابی استاندارد باشد، اشعه فرابنفش خورشید را جذب می‌کند و در نتیجه، عینک فتوکرومیک تغییر رنگ نمی‌دهد.

- عدسی‌های غیراستاندارد معمولا سطح ناهموار و غیر یکنواختی دارند. برای اطمینان از عدم وجود انحراف در عدسی می‌توانید عینک را به چشم بزنید و به یک سطح منظم مثل لبه میز یا خطوط بین کاشی‌ها نگاه کنید و در همین حال سرتان را به بالا و پایین و چپ و راست حرکت دهید. اگر عدسی استاندارد باشد، این خطوط با حرکت چشم شما همچنان صاف باقی می‌مانند و در غیر این صورت، کج و معوج می‌شوند.

- عینک آفتابی باید کل فضای چشم و اطراف آن را در برگیرد. مطالعات نشان داده است اشعه ماورای بنفش از اطراف قاب عینک‌های آفتابی کوچک عبور کرده و به چشم می‌رسند.