آلکساندر گراهام بل (۱۸۴۷-۱۹۲۲میلادی) دانشمند آمریکایی متولد اسکاتلند به عنوان مخترع تلفن شناخته شده است که در مدرسه ناشنوایان کار می کرد در حالی که تلاش می کرد تا ماشینی را اختراع کند که صدا را به صورت الکتریسیته انتقال دهند. بل اولین ثبت اختراع رسمی خود را برای تلفن اش در مارچ ۱۸۷۶ به دست آورد گرچه او بعدا با چالش های حقوقی زیادی برای ادعایش به عنوان تنها مخترع تلفن روبرو شد که منجر به یکی از بزرگترین نزاع های تاریخی برای ثبت اختراع این وسیله شد. بل کار علمی خود را برای باقی عمر ادامه داد و از موفقیت و ثروت خود برای بنانهادن مراکز تحقیقاتی مختلف استفاده کرد.

بل جاودانگی خود را مدیون اولین طرح و ثبت اختراع وسیله ای کاربردی است که برای انتقال صدای انسان به وسیله جریان الکتریسیته به کار می رود. اما بل همیشه خود را به طور ساده به عنوان معلم ناشنوایان تعریف می کرد چرا که او در این زمینه نیز کارهایی پیشگامانه انجام داد.

بل متولد ادینبورگ اسکاتلند بود که درهمان جا و در دانشگاه لندن درس خوانده بود. او همچنین تحت پدربزرگ خود  مطالعه می کرد که معلم سخنرانی الکساندر بل بود. او سخنوری را به کمک پدرش یاد گرفت و به عنوان آواشناسی شد و در مدرسه ای برای ناشنوایان در انگلیس با استفاده از روش های پدرش درس می داد. در سال ۱۸۷۰، بل با والدین خود به کانادا مهاجرت کرد.

دو سال بعد او مدرسه ای را برای ناشنوایان بوستون ماساچوست بنا کرد و سال بعد استاد در سخنرانی و فیزیولوژی آواشنناسی در دانشگاه بوستون شد. در حالی که درس می داد او با ابزارهای انتقال چندین پیام تلگرافی به طور خودبخود بر روی یک سیم کار می کرد و از وسایل مختلفی بهره برد تا به ناشنوایان کمک کند تا صحبت کنند که شامل ابزارهای گرافیکی ثبت کننده امواج صدا هم بود.

در سال ۱۸۷۴ ایده اصلی تلفن در ذهن وی شکل گرفت. همانطور که او بعدا توضیح داد اگر من می توانستم جریان الکتریسیته ای را بسازم که متفاوت در شدت به طور دقیق بود همانطور که هوا در تراکم در طی تولید صدا متفاوت بود باید بتوانم یک سخنرانی را به طور تلگرافی انتقال بدهم. دو سال بعد او حق ثبت اختراع خود را در ۷ مارچ ۱۸۷۶ اجرا کرد. در ۱۰مارچ اولین جمله کامل و منطقی مشهور خود را  یعنی “آقای واتسون بیا اینجا. من کارت دارم” که در آزمایشگاه وی رد و بدل شد.

افراد دیگری بر روی توسعه عملی تلفن (خود کلمه تلفن در اوایل سال ۱۸۴۹ به کار رفته بود) کار کرده بودندو حدود ۶۰۰ درخواست علیه ثبت اختراع بل اقامه شد اما در نهایت کار او تایید شد و او مردی بسیار ثروتمند می شود که در این بخش باید متشکر پدرزنش، گاردینر هوبارد باشد کسی که اولین شرکت تلفن بل را سازماندهی کرد. آن شرکت در دهه های بعدی در سیستم تلفن بل تکامل یافت که به شرکت تلفن و تلگراف آمریکا (AT&T) رسید.

در سال های بعدی بل وسایلی را آزمایش کرد و به فلزی در زخم ها پی برد و ژاکت تنفسی خلایی را ایجاد کرد که منجر به ایجاد ریه مصنوعی شد. او به گرامافون توماس ادیسون کمک کرد تا به لحاظ عملی تجاری سازی شود و قایق های هیدروفویل و هواپیماهای اولیه را در دهه ۱۸۹۰ مورد آزمایش قرار  داد.

با ثروت به دست آمده از تلفن، بل توانست به کار دانشمندان دیگر نیز کمک کند. او همچنین ژورنال ساینس که امروزه از برترین ژورنال های علمی آمریکاست و انجمن نشنال جئوگرافیک را بنیان نهاد و به آنها به لحاظ مالی کمک کرد.

در حالی که به طور مداوم در آزمایش های علمی درگیر بود بل بابت ناشنوایان جهادی خستگی ناپذیر کرد که در انجمنی شرکت داشت تا به لب خوانی و تکنیک های دیگر کمک کنند. در سال ۱۸۹۰ او موسسه آلکساندر گراهام بل را برای ناشنوایان بنیان نهاد.

او در تابستان سال ۱۹۲۲ در خانه اش در کیپ برتون  آیلند درگذشت. مردم در سرتاسر آمریکای شمالی اصرار داشتند تا از تلفن زدن در طی دفن وی بپرهیزند چون که تلفن ها باید به احترلم او ساکت می ماندند.