"فرهنگ رانندگی"حتما این اصطلاح را بارها در جملات دیگران شنیده اید یا خودتان به کار برده اید. در سال های اخیر فرهنگ رانندگی در جامعه ما اندک اندک نمود پیدا کرده است و از سطح روشنفکر و قانونمند اجتماعی آغاز و بین تمام اقشار اجتماعی، در حال توسعه است.  در دنیای امروز، اتومبیل یکی از وسایلی است که نیاز انسان را به خود هر لحظه بیشتر و بیشتر می کند و انگیزه برخورداری از آن بین خانواده ها روز به روز افزایش می یابد.

 همه ما خواهان اتومبیل های مدل بالا و گران قیمت هستیم و در رویاهایمان آن ها را جستجو می کنیم یا دست کم سعی می کنیم تا در اولین فرصت ممکن، در حد توانایی خود اتومبیلی تهیه کنیم و تا از رانندگی با آن لذت ببریم. احساس برخورداری از یک اتومبیل زیبا و پیشرفته از جانب خانواده ها به علت سهولت در رفت و آمد، ایجاد راحتی و رفع سختی و مشکلات تردد به وجود می آید اما جالب است بدانید برخورداری از یک اتومبیل گران قیمت و پیشرفته در تصور برخی افراد، نوعی افتخار و سربلندی محسوب می شود و اغلب آن را نشانه شخصیت و ارزش اجتماعی خود می دانند. این آدم ها افتخار خود را در دارایی هایشان می بینند و از طریق آن ها دستاورد موفقیت های خود را به رخ دیگران می کشند. در این میان اتومبیل زیبا و گران قیمت ابزار خوبی برای نشان دادن افتخارات  این افراد به دیگران می باشد غافل از این که موفقیت و ارزش اجتماعی انسان، تنها صرف داشتن دارایی یا یک اتومبیل گرانقیمت نیست. در فرهنگ رانندگی و اتومبیل داری، نحوه رانندگی و روش استفاده افراد از اتومبیل است که شخصیت اجتماعی آن ها را رتبه بندی می کند..

رابطه رانندگی با شخصیت فردی

همان طور که گفته شد برخلاف تصور برخی از آدم ها، نحوه رانندگی با اتومبیل بیش از ظاهر آن می تواند فرهنگ و سطح اجتماعی فرد را نمایان سازد. زیرا چگونگی رانندگی با اتومبیل، به خوبی نشان دهنده وجوه مختلف شخصیتی و رفتاری و درک اجتماعی یک انسان می باشد. در واقع نحوه رانندگی نمونه ای بارز از اخلاق اجتماعی شماست، چرا که رعایت قانون و مقررات، احترام به حقوق دیگران، کنترل اعصاب فردی در مقابل محرک های ترافیکی و میزان پاکیزگی و سلامت اتومبیل و ایجاد فضای آرام برای سرنشینان و رانندگان دیگر ، همگی نمونه هایی از رفتار اجتماعی راننده است که در هنگام رانندگی ناخودآگاه از شخصیت واقعی او منعکس می شود و میزان رعایت موارد مختلف اجتماعی توسط وی را مشخص می کند.

رفتارهایی که موجب تخریب شخصیت افراد هنگام رانندگی می شود.

اخیرا با افزایش توجه افراد به اتومبیل، رفتارهای جالبی از رانندگانی که سعی دارند و با اتومبیل یا شیوه رانندگی خود نظر دیگران را جلب کنند، سر می زند. آنها معمولا با سرعت و سبقت غیرمجاز و هراس انگیز و انجام حرکات نمایشی در محل هایی که رانندگان معمولی و خانواده دیگران در آن رهگذرند،لجبازی با دیگر رانندگان، سعی بر جذب افراد خاص و جلب توجه اطرافیان دارند. اما این کار نه تنها جذاب و شاهکار نیست بلکه نشانه ضعف فرهنگی و عدم کنترل فردی نیز به شمار می رود.

در هیچ کجای قوانین رانندگی یا اجتماعی درج نشده است که استفاده از عینک دودی و یا سیستم صوتی پرقدرت با صدایی فراتر از مافوق صوت و همچنین استفاده از شیشه های تیره، پرده عقب خودرو یا لامپ های غیر مجاز، سرعت و سبقت های حادثه آفرین و خطرناک، نصب بوق های گوشخراش و استفاده عمدی و بی مورد از آنها، اتومبیل و رانندگی افراد را به نوعی هنر و افتخار تبدیل می کند.

بوق زدن های بی مورد و متوالی، استفاده غیر مجاز از نوربالا، لجبازی با دیگر رانندگان، مسدود کردن راه، سبقت از سمت راست، عدم استفاده از چراغ راهنما، توقف در محل های غیر مجاز یا در عرض خیابان، تجاوز به خط عابرپیاده، عدم رعایت فاصله قانونی با اتومبیل جلویی ، انجام حرکات نمایشی، نوربالا زدن های پیاپی، ایجاد وحشت و استرس در رانندگان دیگر و بیرون انداختن زباله از مواردی هستند که بی توجهی به آن ها نشانه عدم آشنایی با فرهنگ صحیح رانندگی و ضعف شخصیتی راننده محسوب می شود.

درست است با انجام این موارد می توان توجه دیگران را به خود جلب کرد، حتی برخی این کارها  را شاهکار یا جرات و جسارت خارق العاده می پندارند و از شما تعریف و تمجید می کنند اما این توجهات در ذهن افراد قانونگرا و دارای اعتبار اجتماعی بار منفی دارد و در نظر اغلب آدم ها نشانه بی فرهنگی و ضعف اخلاقی به شمار می آید.

رانندگی چگونه موجب اعتبار اجتماعی می شود؟

برخلاف تصور این افراد، احترام به قانون و مقررات رانندگی و رعایت آن ها، نوعی هنر و خودنمایی است که شخصیت این رانندگان را نزد دیگران زیبا و کامل جلوه می دهد و معتبر می سازد. عدم توجه به فرهنگ رانندگی موجب بروز اشتباهات متعددی از ما می شود که جوانب مختلف رفتاری را خدشه دار می کند. مثلا فردی که به قانون و مقررات رانندگی توجه نمی کند، از ضعف فرهنگی و تربیت غلط اجتماعی خود نشان به میان آورده است. عدم رعایت حقوق دیگر رانندگان و تجاوز به حریم آنها یا ایجاد وحشت و اضطراب در بین دیگران نشانه خشونت و بدرفتاری فرد می باشد و او را شخصی گستاخ و متجاوز معرفی می کند. رانندگی، در دوجمله یعنی رعایت قانون مقررات و رعایت حقوق و حریم دیگران. ما باید این باور را در ذهن خود بپرورانیم که از عدم رعایت قانون و مقررات راهنمایی و رانندگی نمی توان برای نمایش توانمندی ها و استعدادهای نهفته خود استفاده کرد . چراکه با این کار تنها شخصیت ما نزد دیگران تضعیف می شود و موجب ترویج و توسعه فرهنگ غلط رانندگی در بین اطرافیان و اعضای خانواده خود می شویم.

رانندگی سالم

اگر می خواهید هنگام رانندگی همچنان شخصیت والای خود را در نزد اطرافیان حفظ کنید، سعی نمایید با متانت رانندگی کنید، بر اعصاب خود مسلط باشید و نسبت به محرک های ترافیکی و رانندگی ضعیف دیگران واکنش نشان ندهید، تا آن جا که امکان دارد از بوق زدن اجتناب کنید، فاصله مجاز را رعایت کنید و بدون در نظر گرفتن موقعیت اتومبیل های جلویی برای آن ها پیاپی چراغ نوربالا نزنید، وضعیت و موقعیت اتومبیل های دیگر را درک کنید و بی مورد از آن ها توقع نداشته باشید تا به خواسته شما عمل کنند، اتومبیل خود را تمیز، خوشبو و سالم نگاه دارید، هنگام حرکت و رانندگی از خودرو چیزی به خارج نیندازید، سیگار نکشید و با تلفن همراه صحبت نکنید، به رانندگان دیگر توهین و لجبازی نکنید،سد راه دیگران نشوید، از سرعت مجاز تجاوز نکنید، به علایم راهنمایی و رانندگی و ماموران توجه کنید و به آن ها احترام بگذارید، صدای سیستم صوتی خود را در حد نرمال نگاه دارید و موجب آزار دیگران نشوید، به گونه ای رانندگی کنید که سرنشینان احساس امنیت و آرامش کنند. در هنگام رانندگی پیوسته به یاد داشته باشیدکه رانندگی سالم، نشان دهنده پرستیژ بالا و شخصیت ارزشمند است، نه اتومبیل گران قیمت و مدل بالا.