وی شرکت‌های مختلفی را در صنایعی چون معدن و فلزات در اختیار دارد که شامل گدازش سرب، معادن ذغال سنگ، تولید منیزیوم‌ و خطوط مونتاژ وسایل نقلیه می‌شود. رنرت در حال حاضر کنترل یکی از بزرگترین شرکت‌های صنعتی خصوصی ملی آمریکا را در دست دارد.
ایرا لئون رنرت در سال 1943 در بروکلین نیویورک متولد شد. وی در کالج بروکلین در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد و سپس به مدرسه تجارت استرن در دانشگاه نیویورک رفت و از این دانشگاه با مدرک MBA فارغ‌التحصیل شد.
ایرا رنرت در حال حاضر یکی از اعضای هیات سرپرستان دانشگاهی که خود در آن تحصیل کرده بود،‌ مدرسه تجارت استرن دانشگاه نیویورک، است. رنرت در سال 1956 کار خود را به عنوان یک تحلیل‌گر اعتبارات در وال‌استریت شروع کرد. وی همچنین به طور پاره وقت به عنوان یک فروشنده برای یک شرکت ماشین‌های تحریر کار می‌کرد. ایرا رنرت قبل از آنکه کسب و کار خود، «آی ال رنرت‌اند کو» (I.L.Rennert & Co) را در سال 1962 در جنوب منهتن راه بیندازد کارگزاری سهام هم می‌کرد. در آن زمان از سوی انجمن ملی مبادله کنندگان اوراق قرضه (NASD ) به خاطر اینکه بدون سرمایه کافی فعالیت می‌کرد، مورد مواخذه قرار گرفت که این اتفاق در سال 1963 نیز تکرار شد که موجب لغو مجوز او در نوامبر سال 1964 شد. رنرت در واقع از فعالیت در صنعت اوراق قرضه منع شده بود. به گفته رنرت، وی داوطلبانه بنگاهش را تعطیل کرد و مجوزش هم براساس رویه معمول لغو شد.
ایرا رنرت طی 11 سال پس از آن اتفاق به کار مشاوره مالی مشغول بود و به بازار خصوصی سرمایه وارد شد. او از طریق استقراض بخش‌هایی از شرکت‌ها که دیگر مورد استفاده نبود، را می‌خرید و گرد هم می‌آورد. رنرت در سال 1975 یک تولید کننده ماشین خیاطی را خرید. وی چند سال بعد شرکت کوورت مارین در کانزاس سیستی ( که در سال 1992 ورشکسته شد) و پس از آن گروه فروشگاه‌های سخت‌افزار و شرکت‌های الوار سازی را خرید. رنرت در اوایل دهه 1980 به شرکت منابع یکپارچه (Integrated Resources Inc)
که از سوی مایکل میلکن تامین مالی می‌شد پیوست. او در کار اوراق بهادار پر ریسک استاد، بسیار موفق و از پیشتازان این کار بود. رنرت از مایلک‌میلکن هنر ‌سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار پرریسک را آموخت. اما این شرکت در سال 1989 به خاطر یک فساد مالی از هم پاشید. البته رنرت از آنجایی که به شکل مستقل شروع به ‌سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار پر ریسک کرده بود به همراه این شرکت سقوط نکرد. وی قبلا در سال 1986 گروه رنکو ، یک شرکت ‌سرمایه‌گذاری در شرکت‌های دیگر در صنایع مختلف، را تاسیس کرده بود. استراتژی او برای ایجاد این شرکت کسب سهام شرکت‌هایی که مشکل داشتند و تامین مالی این خریدها به‌وسیله اوراق بهادار پر ریسک بود. وی در سال 1992 شرکت AM جنرال (تولیدکننده وسایل نقلیه سنگین از جمله اتومبیل‌هامر در آمریکا) را به قیمت 133 میلیون دلار خرید.
رنرت ازدواج کرده و 3 فرزند دارد. رنرت و همسرش اینگبورگ در امور خیریه بسیاری فعالیت داشته‌اند و به بسیاری از سازمان‌ها کمک مالی کرده‌اند. آنها مبلغ 5 میلیون دلار برای تاسیس مرکز ویسل به دانشگاه بوستون و 250 هزار دلار برای تاسیس مرکز لینکلن اهدا کرده‌اند. آنها در دانشگاه‌های مختلفی از جمله کالج بارنارد، کالج پزشکی آلبرت انیشتین و دانشگاه کلمبیا صاحب کرسی هستند.