در بین عموم مردم تصورات متعددی در خصوص شرکت های خصوصی و دولتی ،تفاوت هایشان و بالاخره حقوق و مزایای آنها وجود دارد.

به گزارش بانکی دات آی آر، بر پایه همین تصورات برخی مردم به استخدام های دولتی و عده ای به استخدام در شرکت های خصوصی گرایش دارند. در این گزارش به صورت مفصل به تشریح تفاوت های این دو بخص فعال عرصه اقتصاد کشور می پردازیم.

عمدتاً تفاوت‌هائی بین سازمان‌های دولتی و غیردولتی وجود دارد که می‌تواند تفاوت بین نوع مدیریت را به وجود آورد.

طبیعی است که کار در شرکت‌های خصوصی با توجه به اینکه کسب سود در صدر مأموریتشان است از هر حیث ساده‌تر است. لذا چون در سازمان‌های دولتی، به‌خصوص در کشور ما که راهبرد سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها و مجموعه‌های دولتی چندان مشخص و مدون نیست، قانون ما نیز قانون شفافی نیست که مشخص باشد مأمورت اصلی سازمان چیست؟ بنابراین، در این سازمان‌ها افراد نمی‌توانند یک هدف مشخص مثل کسب سود بیشتر را متصور باشند و این انجام کار را مشکل می‌کند.

نکته دیگر اینکه در مدیریت شرکت‌های انتفاعی و در بخش غیردولتی تصمیم‌گیرندگان در خصوص سازمان و مدیریت سازمان همواره به جهت مالکیتی که بر سازمان دارند بر مبنای مصلحت آن تصمیم می‌گیرند در حالی که در شرکت های دیگر مصلحت بعضا متفاوت معنی می شود.

بعد از این مقدمه کوتاه در مورد تفاوت مدیریت در سازمان های دولتی و خصوصی تشریح تفاوت در نحوه استخدام  را آسان تر می کند.

1.مصاحبه، آزمون و انتخاب افراد

در شرکت های خصوصی سود محور انتخاب همکاران با توجه به اهداف سازمان و نیازهای موجود سازمان انجام می گیرد. این در حالیست که در موسسات دولتی ملاک انتخاب همکاران همسویی با نگرش و شیوه عملکرد سازمان است.

2.مدت زمان استخدام

معمولا استخدام در مجموعه های خصوصی با وسواس زیاد انجام می گیرد با این وجود به سبب نیاز این پروسه مدت زمان زیادی طی نمی کند . این در حالیست که استخدام در مجموعه های دولتی به منظور تعیین هماهنگ و هم فکر بودن نیرو ها و کشف این نکته مدت ها طول می کشد و نیازمند طی مراحل مختلف می باشد.

3.علاقمندی به استخدام

در کشورما یک رویه تاریخی استخدام وجود دارد که خانواده ها ترجیح می دهند فرزندانشان در یک مجموعه دولتی مشغول کار باشند تا بازنشسته شوند به این ترتیب به اصطلاح تمام عمر آب باریکه ای دارند که اموراتشان بگذرد.

جدیدا نسل جدیدی با ذائقه متفاوت استخدامی در حال شکل گیری است که تمایل دارند درمجموعه های خصوصی که آزادی های زمانی بیشتری دارند و وظیفه محورند فعال شوند.

دراین شرکت ها برخلاف موسسات دولتی سخت گیری برای زمان ورود و خروج کارکنان و نحوه عملکردشان کمتر است بکه سازمان وظیفه محور است و مدیران فارغ از مدت زمان حضورکارکنان به نحوه عملکرد آنها توجه دارند.

4.روحیات متفاوت

کار هر کدام از این سازمان ها نیازمند روحیات خاصی است. کارکنان موسسات دولتی باید توانایی تعامل با همکاران متعدد و انجام امور اداری را داشته باشند.

حجم کار و انتظارات در موسسات خصوصی بسیار زیاد است و کارکنان این سیستم باید انعطاف پذیری بالایی داشته باشند بعضا پیش می آید که یک فرد کار چند نفر را انجام بدهد و یا مجبور باشد کارهایی انجام بدهد که در شرح وظایف کارش ذکر نشده اند.

5.رمز ماندگاری

ماندگاری در شرکت های دولتی بسیار سخت و نیازمند اطلاع از امور سازمانی و رمز و رازهای ماندگاری در موسسات است به واقع باید با سایرین هماهنگ باشید! درحالی که در شرکت های خصوصی این شرط لازم و کافی نیست  ماندگاری در شرکت های خصوصی هم بسیار دشوار است و نیازمند تلاش است.