این مقاله 5 مورد از مکالمات غیرشفاهی را نشان میدهد که به شما کمک میکنند تا به بدن خود توجه کرده و ببینید چه پیامهایی را ممکن است به دیگران بفرستید.
مقدمه
ارتباطات یک کلید حیاتی برای تعامل و روابط معنیدار و موفق هستند. بدن شما زبان مخصوص به خودش را دارد. مکالمات غیرشفاهی میتوانند در برقراری ارتباطات بسیار قوی و موثر باشند.
دستورالعملها
1. به ارتباطاتی که از طریق چشم انجام می شود توجه کنید. هنگامی که با دیگران صحبت میکنید سعی کنید هم سطح آنها باشید (یعنی از آنها بالاتر و یا پایین تر قرار نگیرید). چشمان خود روی شخصی که با شما صحبت میکند متمرکز کنید. یک نگاه زودگذر پیام اشتباهی را منتقل میکند که شما به شنیدن حرف طرف مقابلتان علاقهمند نیستید. اگر شما با گروه کوچکی از اشخاص صحبت میکنید، در طی مکالمه با هر کدام ارتباط چشمی جداگانه داشته باشید. اگر با گروه بزرگتری صحبت میکنید به همهی افراد جمع نگاههای مختصری بیندازید تا نشان دهید به همگی توجه دارید. به حالت ابروهای خود دقت کنید، زیرا ممکن است تعبیری منفی از آنها ایجاد شود. به یاد داشته باشید داشتن یک ارتباط چشمی خوب برای یک مکالمهی ماهرانه مهم است.
2. به حالات صورت خود توجه داشته باشید. همهی عضلات صورت را آرام و راحت نگهدارید. از فشار دادن فکها و ساییدن دندان ها به هم و حرکات سریع خودداری کنید. پیشنهاد میشود حالت صورتتان منعکسکنندهی حرفی باشد که قصد گفتنش را دارید. اگر در حین صحبت با یک نفر، بگویید که خوشحالید اما حالتی متفاوت را در صورت خود نشان دهید، این برای او گیجکننده و غیرقابلباور خواهد بود.
3. به حالت و جای قرار گرفتن شانه و بازوی خود توجه کنید. شانههایتان را صاف و عقب و بازوهایتان را راحت و باز بگذارید. زیاد شانههایتان را بالا نیندازید. استفادهی زیاد از حرکات شانه و بازوها آزاردهنده و گیج کننده است. این کار توجه شنونده را از کلمات شما را دور کرده و روی حرکات آزاردهندهی شما قرار میدهد.
4. به دست دادنتان توجه داشته باشید. سعی کنید محکم و قاطع دست دهید. به یاد داشته باشید، نه زیاد بلند و نه زیاد کوتاه، نه خیلی سفت و نه خیلی شل. در همهی ملاقات ها اولین کسی باشید که دست خود را برای دست دادن به سمت افراد دراز می کند. دست دادن در زمان ملاقات یک رسم متداول است. زمانی که با شخصی دست میدهید ارتباط چشمی خود را با او حفظ کرده و با زبان هم به او خوشآمد بگویید.
5. به حالت کلی بدنتان توجه کنید. به جای حرکات تند و ناگهانی، حرکاتی آرام و ملایم داشته باشید. به محدودهی آسایش آن شخص توجه داشته باشید و فاصلهی مناسب را با او رعایت کنید. گاهی برای دیگران آزار دهنده خواهد بود که با فاصلهی کمی از آنها بایستید. اگر حس کردید که اینطور است، به حالتی معمولی یک قدم به عقب بازگشته و به او اجازه دهید راحتتر باشد. کل بدن و صورتتان را به سمت شخصی که با او در حال صحبتید برگردانید. با زاویه نایستید که نشان دهد کاملاً حواستان به طرف مقابل نیست.
کارستان