اين يک جنگ در حال جريان است، شرکت‌های بزرگ و کوچک سعی می کنند که اطلاعات مرور اينترنتی و عادت‌های ما را رديابی کنند، درحالیکه ما  سعی می کنيم در حد ممکن اطلاعات خود را محرمانه نگاه داريم. به همين دليل، زمانی که مرورگرهای اصلی، قسمت Private mode  (حالت خصوصی) خود را راه‌اندازی کردند، اين قضيه خيلی سر و صدا به راه انداخت. در نهايت ما می توانستيم با يک کليک موس، خود را نامرئی کنيم ... مگر نه؟

نه دقيقاً !

حالا خصوصی (private mode) واقعاً آن‌قدر که شما فکر می‌کنيد خصوصی نيست. بر طبق استفاده‌ای که شما از اين قابليت انجام مي‌دهيد، ممکن است دقيقاً چيزی باشد که شما به آن نياز داريد، ولی شنلی برای نامرئی شدن در اينترنت نيست، و اگر شما با کارهايی که انجام می دهد و کارهايی که انجام نمی دهد آشنا نباشيد، ممکن است صدمه زيادی از آن بخوريد.

به طور خلاصه، مد خصوصی جلوی ذخيره شدن اطلاعات مرور شما در کامپيوترتان را می گيرد. در تمام مرورگرهای مهم، حالت خصوصي دو کار جالب انجام می دهد: کوکی ها را پاک کرده و فايل‌های موقت و تاريخچه مرور (history) را از بين می برد. کوکی ها، به سايت‌ها، تبليغ‌کننده‌ها و افراد و سيستم‌های ديگر اجازه می دهد که مرور شما را ردیابی کنند و تاريخچه مرور به يک فرد ديگر، مثلاً همکار شما، اجازه می دهد که بتواند بفهمد شما در 2 ساعت اخير، چه سايت‌هايی را بازديد کرده‌ايد.

البته پاک کردن کوکی ها، باعث می‌شود سايت‌هايی همانند سايت‌های فروشگاهی و سايت‌های بازی نتوانند به طور مثال سبد خريد شما را از قبل پر کرده بوديد ذخيره کرده و در بازديد بعدی آن موارد را به شما نشان دهند. و پاک کردن تاريخچه مرور باعث مي‌شود که دفعه بعد که شما خواستيد يک سايت را از بين سايت‌های جديدی که بازديد کرده بوديد پيدا کنيد، نتوانيد اين کار را انجام داده و نوار آدرس، به طور خودکار آن آدرس را تکميل نکند. بعلاوه، اگر قابليت ذخيره اسم رمزها را در مرورگر خود فعال کرده باشيد، اين عملکرد برای اسم رمزهای واردشده در حالت خصوصی لحاظ نخواهد شد، پس حتماً اسم رمزهايی که در حالت خصوصی ايجاد می کنيد را به خاطر بسپاريد.

با وجود اينکه شما مي‌توانيد به طور خصوصی، قابليت ذخيره کوکی ها و تاريخچه بازديد را برای مرورگر خود غيرفعال کنيد، ولي حالت خصوصی اين اجازه را به شما مي‌دهد که تنها با يک کليک موس، هر زماني که لازم داشتيد آن‌ها را غيرفعال کنيد.

اپل، اولين شرکتی بود که حالت خصوصی را ايجاد کرد (در سال 2005) و اسم Private Browsing را بر روی آن گذاشت. گزينه Private Browsing در منوی Safari به راحتی قابل پيدا کردن است. وقتی که آن را انتخاب می کنيد، مرورگر از شما می پرسد که آيا واقعاً می‌خواهيد از سيستم مرور محرمانه استفاده کنيد يا خير. زمانی که شما به طور محرمانه مرور می‌کنيد، Safari کوکی های موقت را قبول کرده تا بتوانيد کارهای خريد و يا موارد ديگر را انجام دهيد، ولی زمانی که حالت محرمانه را غيرفعال می‌کنيد، اين کوکی‌ها پاک می‌شوند.

علاوه بر پاک کردن کوکی‌ها و تاريخچه مرور، مرور محرمانه ليست دانلودهای کامل شده در زمان حالت محرمانه را از پنجره Downloads مرورگر پاک کرده و تمام عبارت‌های جستجو شده و آدرس‌های واردشده، بعد از خروج از حالت محرمانه از بين خواهند رفت. بعلاوه، Safari در زمان حالت محرمانه، سينک کردن اطلاعات با iCload را نيز متوقف می‌کند.

مايکروسافت به حالت محرمانه خود "Inprivate Browsing" گفته، و زماني که کار مرور محرمانه شما تمام شد، تمام ردهای مرور شما را پاک می‌کند. برخلاف Safari که تمام مرورگر شما را به حالت محرمانه وارد می‌کند، شما با Internet Explorer می‌توانيد برخی از زبانه‌ها را به صورت محرمانه باز کنيد و با بقيه به صورت طبيعی کارکنيد. اينکار، قابليت‌های جديدی را در اختيار شما قرار می‌دهد، همانند باز کردن دو ايميل گوگل در آن واحد.

براي باز کردن يک زبانه Inprivate ، گزينه "New InPrivate Tab" را از منوی “Tools” انتخاب کنيد (در صورت نديدن منوها، کليد Alt را فشار دهيد)

زماني که شما گزينه "New Incognito Window" را از منوی Chrome انتخاب می‌کنيد، شما وارد حالتی می‌شويد که گوگل نام Incognito را بر روی آن گذاشته است (يا بجای آن از ترکيب Ctrl + Shift + N استفاده کنيد). همانند مرورگرهای ديگر، کروم در حين دوره مرور محرمانه شما، کوکی‌ها را قبول کرده، ولی بعد از خارج شدن از اين حالت، آن‌ها را پاک می‌کند. همچنين تاريخچه مرور شما را نيز پاک می‌کند. همانند Internet Explorer، کروم به شما اين قدرت را می‌دهد که به طور همزمان، مرورگر عادی و محرمانه را باز کنيد، پس مراقب باشيد که اشتباهاً از يک پنجره عادی برای انجام کارهای محرمانه خود استفاده نکنيد.

يکي ديگر از مواردی که در استفاده از حالت محرمانه کروم بايد مراقب آن باشيد، اين است که در صورتی که در اين حالت، به حساب گوگل خود وصل شويد (Google Account)، مرورهای بعدی شما در تاريخچه آنلاين اينترنتی شما ثبت می‌شود. برای اينکه کاملاً رد مرور خود را پاک کنيد، لازم است که از اکانت گوگل خود، Web History را غيرفعال کنيد.

مرور محرمانه در فايرفاکس نيز تمام موارد معمول را پاک کرده و هيچ کوکی، کش و يا تاريخچه‌ای مرور شما باقی نمی‌گذارد. بعلاوه، فايرفاکس اين قابليت را در اختيار شما قرار می‌دهد که هميشه به صورت محرمانه اينترنت را باز کنيد (برای فعال کردن اين قابليت، بايد به قسمت Preference مرورگر خود مراجعه کنيد). برای مرورهای محرمانه دوره‌ای، گزينه “New Private Window" را از منوی File مرورگر خود انتخاب کنيد (يا از ترکيب Ctrl + Shift + P) استفاده کنيد.

بزرگ‌ترين نقص مرور محرمانه اين است که سايت‌ها همچنان مي‌توانند با استفاده از IP رايانه شما، مرور شما را رديابی کنند. علاوه بر اين، ISP (ارائه‌کننده خدمات اينترنت) شما، و قسمت IT شرکت شما نيز مي‌تواند اين کار را انجام دهد. در هر صورت، حالت محرمانه برای دسترسی به سايت‌هايی که در زمان کار نبايد به آن‌ها مراجعه شوند (همانند Facebook) نبايد استفاده شود. همچنين مودم خانه شما، در صورتی که شما و يا يک شخص ديگری آن را در حالت ثبت استفاده (log usage) قرار دهد، می‌تواند به شما خيانت کند.

حالت خصوصی معمولاً کوکی‌ها را به طور کامل بلوکه نمی‌کند، پس فعاليت‌های مرور شما همچنان قابل ردگيری خواهد بود. خيلي از مرورگرها قابليت "عدم ردگيری" را در اختيار مصرف‌کننده‌ها قرار می‌دهند، ولی به خاطر داشته باشيد، که قابليت عدم ردگيری خيلی شبيه اين است که به کسی بگوييد با شما تماس نگيرد، و انجام شدن و يا نشدن آن، بستگی به شخص و يا سيستم مقابل دارد. حرف کلی: از اينکه فعاليت شما مورد ردگيری قرار نخواهد گرفت مطمئن نباشيد.

اگر شما در زمان مرور محرمانه، فايلی را بر روی کامپيوتر خود ذخيره کرده باشيد، آن فايل‌ها بر روي کامپيوتر شما باقي خواهند ماند، تا زمانی که به طور دستی خودتان آن‌ها را پاک کنيد.
در نهايت، حالت خصوصی شما را از شر برنامه‌های جاسوسی که عادات مرور شما را ردگيری می‌کنند رها نمی‌سازند و همان طوری که زمانی يک صفحه Incognito را در مرورگر کروم باز می‌کنيد گوگل به شما يادآوری می‌کند، هنوز هم افرادی که پشت سر شما قرار دارند، می‌توانند در صفحه مانيتور کارهای شما را ببينند!