شما حق محترم شمرده شدن زندگی شخصی، زندگی خانوادگی، خانه و ارتباطاتتان را دارید. اما در عین حال، باید به حقوق دیگران هم احترام بگذارید.

زندگی شخصی

حق داشتن زندگی شخصی به این معناست که شما این حق را دارید که شخصاً و به تنهایی، بدون دخالت دیگران به زندگیتان ادامه دهید، البته به شرط اینکه به حقوق دیگران هم احترام بگذارید.

قانون، "زندگی خصوصی" را خیلی گسترده معنا کرده است که شامل چیزهایی مثل حق شما برای انتخاب شریک عاطفی، سبک و شیوه زندگیتان، وضعیت ظاهری و لباس پوشیدنتان، می شود.

همچنین شامل حق شما برای کنترل اینکه چه کسی بدن شما را می بیند یا به آن دست می زند نیز می شود.

زندگی شخصی همچنین حق شما در ارتقاء شخصیتتان و ایجاد دوستی و سایر رابطه ها را نیز در بر می گیرد. این شامل حق شرکت کردن در فعالیت های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و تفریحی جامعه می شود.

در برخی موقعیت ها، لازم است که مقام های دولتی برای آگاهی دادن به شما از حقوق زندگی شخصی خود مثل تواناییتان برای شرکت در اجتماع، قدم بردارند.

حق زندگی شخصی به این معناست که می توان از دخالت رسانه ها و دیگران در زندگی شما جلوگیری به عمل آورد. همچنین به این معناست که اطلاعات شخصی شما (مثلاً نوشته ها، عکس ها، نامه ها، خاطرات نوشته شده، و تاریخچه پزشکی) باید محفوظ باشد و بدون اجازه شما، به استثنای موارد خاص، در دسترس دیگران قرار نگیرد.

مثال: زمانی که با فردی در حال قدم زدن و یا با اتومبیل خود در حال حرکت هستید، مادامی که مرتکب جرمی نشده اید، هیچ کس حق ندارد سوال کند شما چه نسبتی با هم دارید. چراکه در هیچ کجای قانون نوشته نشده افرادی که مثلا در یک اتومبیل هستند لزوماً باید نسبتی با هم داشته باشند.

زندگی خانوادگی

شما این حق را دارید که از روابط خانوادگی خود بدون هیچگونه دخالت دیگران، لذت ببرید. این می تواند شامل زندگی کردن شما به همراه خانواده، و درصورت امکان پذیر نبودن این، حق ارتباط مداوم، باشد.

زندگی خانوادگی می تواند شامل رابطه بین یک زوج، بچه ای که به فرزندخواندگی پذیرفته شده است و پدر یا مادرخوانده نیز باشد.

خانه

حق محترم شمرده شدن خانه شما، حق مسکن نیست. این حق، حقی است که شما را محق می کند بتوانید از خانه کنونیتان در نهایت آرامش لذت ببرید. این یعنی، مقام های دولتی بدون هیچ دلیل موثقی نمی توانند مانع ورود شما یا زندگی کردنتان در خانه تان شوند و بدون اجازه شما نیز نمی توانند وارد خانه تان شوند و تفاوتی نمی کند که خانه به نامتان باشد یا مستاجر باشید.

گاهی اوقات لازم است مقام های دولتی برای دادن حق استفاده بهینه از خانه تان وارد عمل شوند. مثلاً وقتی یکی از همسایه ها سروصدای زیادی ایجاد می کند و این مسئله در زندگی شما اخلال ایجاد کرده است.

ارتباطات

ارتباطات شما باید به طور کل محرمانه نگه داشته شده و هیچ دخالتی در آنها صورت نگیرد. این ارتباطات همه نوع ارتباط را در بر می گیرد، نظیر نامه، تلفن، فکس یا ایمیل.

محدودیت ها

در برخی موقعیت ها، مقام های دولتی در حق شما برای محترم شمرده شدن زندگی خصوصی و خانوادگیتان، خانه و ارتباطاتتان، دخالت می کند.

این فقط زمانی ممکن است که آن مقام بتواند ثابت کند که عمل وی مبنای قانونی داشته و برای اهداف زیر لازم و مناسب بوده است:

حفاظت از امنیت ملی
حفاظت از امنیت عمومی
حفاظت از اقتصاد کشور
حفاظت از سلامت اخلاقی
جلوگیری از جرم و اختلال
جلوگیری از حقوق و آزادی سایرین

یک واکنش مناسب به مشکل، واکنشی است که بیشتر از حد لزوم نباشد و برای آن شرایط متناسب و بیش از حد لزوم نباشد.

قانون چه می گوید:

1. همه افراد دارای حق حریم شخصی و خانوادگی، خانه و ارتباطات می باشند.

2. باتوجه به این حق، مقامات دولتی حق هیچگونه مداخله ندارند، مگر بنا بر قانون و درصورت لزوم در جامعه و در جهت منافع امنیت ملی، امنیت عمومی، یا سلامت اقتصادی کشور، برای جلوگیری از اختلال و جنایت، حفظ سلامت و اخلاقیات، و حفظ حق آزادی دیگران.