وقتی متوجه شدید که یکی از افرادی که میشناسید، زیاد حال خوبی ندارد یا بیمار است , سریعاً تصمیم بگیرید انجام چه کاری برای وی مناسب است .

خودتان باشید . شما آقا یا خانم همه کار درست کن نیستید ! فقط خودتان باشید - در حقیقت , خیلی از مردم به کسی نیاز دارند که در کنارشان بوده و به حرف‌هایشان گوش دهند . وانمود نکنید که همه جواب‌ها را می‌دانید، حتی اگر میدانید، بعضی مواقع بهتر است اجازه دهید خودشان بعضی چیزها را درک کنند.

مهربان و دل پذیر باشید . شما قرار است تا حد ممکن پشتیبان و حامی شخص باشید . یک قرص خوشبوکننده نعناع بخورید , لبخند بزنید , آرام و خونسرد باشید , و به حرف‌هایشان گوش دهید . شما می‌خواهید به آن‌ها روحیه بدهید نه اینکه شایعات را به گوش آن‌ها رسانده یا نظرات منفی بدهید .

 با ملاحظه باشید . وقتشان را هدر ندهید , آن‌ها نیاز به بهبودی و استراحت دارند پس با ماندن بیهوده و زیاد پیش آن‌ها اوقاتشان را تلخ نکنید .

به آن‌ها حس مهم بودن بدهید . دروغ نگویید ولی کاری کنید که فکر کنند دلتان برایشان تنگ شده بود . بعضی وقت‌ها، خوب است که در مورد چیزهایی که صحبت در موردشان به آن‌ها احساس مهم بودن می‌کند از آن‌ها مشورت بخواهید.

پیشنهاد کمک کنید . اگر لازم بود برای به دردسر افتادن آماده باشید .

با آن‌ها در تماس باشید . اگر هم نخواستند , اشکالی ندارد , اصرار نکنید . اما از طرف دیگر، اگر آن‌ها خواستند با شما در تماس باشند , به درخواستشان احترام بگذارید و به آن‌ها سر بزنید و ببینید در چه وضعی هستند .

آیا بیشتر از چند روز بیماری‌شان طول کشیده است ؟ شاید به آنفولانزا یا چیزی شبیه به آن دچار شده‌اند ؟ اولاً به آن‌ها حس ناامیدی ندهید . این همه چیز را بدتر می‌کند . در صورتی که کودک هستند، کلمه‌های رنگارنگ بنویسید تا به دیوارهای اتاقشان بچسبانند، یا عکس‌هایی از گروه‌های مورد علاقه‌شان برای آن‌ها تهیه کنید. سوپ‌های خوشمزه درست کنید و برای آن‌ها داستان بخوانید.