آدم های خیلی منظم معمولاً خیلی وسواسی و ایرادگیر هستند. این خیلی آزار دهنده است.

فروید این وسواس را ناشی از آن می داند که فرد توسط پدر یا مادری کم صبر و کم حوصله تربیت شده باشد. چه حق با فروید باشد یا نباشد، تشخیص غیر متعصبانه آن در عمل غیر ممکن است.

این ایده که افراد منظم باور دارند که قدرت نفی کردن و رد کردن قانون های اساسی طبیعت در دست آنهاست، خیلی مشکل ساز است. این افراد تصور می کنند که وقتی یکبار همه چیز را در جای مناسب خود قرار دهند، فراتر از رانش قاره ها و توسعه و گسترش زمین است. اما دومین قانون ترمودینامیک می گوید زندگی به سمت بی نظمی در حرکت است، نه نظم—یعنی هیچ کس تا به حال شیر را روی زمین نریخته تا برگشتنش را به ظرف آن تماشا کند. به طورخلاصه، تقریباً غیر ممکن است که فردی منظم باشیم اما هنوز هم کارهایی خارج منظم بودن انجام دهیم.

اما منظم بودن، مسئله ای کاملاً متفاوت است. همه ما می توانیم هر از گاهی یک ساعت وقت بگذاریم و نظم و ترتیبی به کارهایمان دهیم. به همین دلیل در این مقاله تصمیم گرفته ایم 4 مرحله مهم در این راه را به شما آموزش دهیم. بدون اعمال توجه بیشتر، منظم نخواهید شد. اما ماهی یکی دوبار، بعد از اینکه دیدید همه چیز دور و برتان درهم برهم و به هم ریخته شده است، به این چهار مرحله ایجاد نظم برگردید.

قدم اول: از وسائل و اموالتان صورت برداری کنید

همه چیز را کنار هم بیاورید و ببینید وضعیت بی نظمی و در هم برهمی اوضاع از چه قرار است. اگر مشغول مرتب کردن و منظم کردن میز کارتان هستید، همه چیز را از روی میز و داخل کشوها برداشته و روی زمین بریزید. اگر کمدتان را می خواهید مرتب کنید، آن را هم کاملاً خالی کرده و محتویاتش را روی زمین بریزید. هر چه که هست باید صحنه را کاملاً خالی و پاک کنید چون می خواهیم همه چیز را از نو شروع کنیم.

یک ورق و خودکار برداشته یا یک فایل جدید در کامپیوتر ایجاد کنید و در آن لیستی از همه وسائل و موجودیات بردارید. نگران این نباشید که چه چیزهایی را لازم است بیرون بریزید و کدام ها را نگه دارید. فقط این لیست را درست کنید.

قدم دوم: حذف کردن غیرضروری ها

با استفاده از لیستی که در مرحله قبل تهیه کردید، باید قبل از هرگونه نظم دهی دوباره، کمی از بار این لیست کم کنید. درغیر اینصورت فقط وقتتان را تلف می کنید.  برای این منظور باید معیاری تعیین کنید که برحسب آن بفهمید کدامیک از وسائلتان را لازم دارید و کدامها را ندارید.

این مرحله خیلی مرحله سختی است. بیرون انداختن وسائل برای همه دشوار است. همه ما دوست داریم همه چیزمان را تا ابد الدهر نگه داریم. اجازه بدهید کارتان را کمی راحت تر کنم. برای روی میز کارتان، هر چیز را که بیشتر از یک ماه است از آن استفاده نکرده اید را دور بریزید. البته نمی توانید پیشبینی کنید که این ماه لازمتان می شود یا نه. برای کمد و کشوها هم وضع به همین صورت است. مطمئناً لباسهایی را در کمدتان پیدا می کنید که حتی یکبار هم نپوشیده اید. درست است؟ پس نگه داشتن آن هیچ فایده ای ندارد. دور ریختن لباسهای کهنه و از قیافه افتاده که دیگر نیاز به تذکر ندارد.

قدم سوم: تعیین جا برای هر یک از وسائل

حالا که وسائل غیر ضروری را دور ریخته اید، آنچه که باقی مانده را باید در فضایی که دارید جاسازی کنید. نکته مهم این است که به چه صورت باید این وسائل را گروه بندی کنید که دیگر به سیستم قبلیتان دچار نشوید. روشی که انتخاب می کنید، تاحدی تعیین می کند که تا چه مدت می توانید این نظم و ترتیب را حفظ کنید. سعی کنید چیزهای مشابه را با هم دسته بندی کنید تا وقتی جای جدیدی برای آنها پیدا می کنید خیلی خوب و مرتب کنار هم قرار گیرند و استفاده از آنها ساده تر باشد.

قدم چهارم: جمع کردن دوباره دسته های وسائل در یک توالی منطقی

تا اینجا تقریباً کارتان تمام شده است. فقط یک مرحله باقی مانده که در این مرحله باید همه آن وسائل را دوباره به جای خود برگردانید. قبل از انجام اینکار، از بهترین و کارآمدترین روش استفاده کنید، روشی که به خاطر نگه داشتن آن چندان ساده نباشد اما کارآمد باشد. به ترتیب حروف الفبا، از بزرگ تا کوچک، به ترتیب اولویت و...هر روشی را که انتخاب می کنید باید مناسب شما باشد طوریکه حداقل یک هفته تا یک ماه آینده را بتوانید این نظم را حفظ کنید.

در این مرحله آخر است که سعی می کنید به دنیای بی نظمتان کمی نظم وارد کنید، نظمی که تا اغتشاش و ریخت و پاش دوباره حداقل چند صباحی پا بر جا باشد.